حالا که امید بودن تو در کنارم داره می میره منم و گریه ممتد نصف شب و دوباره دلم می گیره حالا که نیستی و بغض گلومو گرفته چه جوری بشکنمش بیا و ببین دقیقه هایی که نیستی اونقده دلگیره، که داره از غصه می میره عذابم میده این جای، خالی زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده منمو این جای خالی که بی تو هیچوقت پر نمیشه منمو این عکس کهنه که از گریه ام دلخور نمیشه منمو این حالو روزی که بی تو تعریفی نداره منمو این جسم توخالی که بی تو هی کممیاره عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده تا خوابتو می بینم میگم شاید وقتش رسیده… بی خوابی می شینه توی چشمام مهلت نمی ده، نه دوباره نیستی تو شعرام حرفی واسه گفتن ندارم دوباره نیستی و بغض گلومو می گیره باز کم میارم حالا که امید بودن تو در کنارم داره می میره منم و گریه ممتد نصف شبم دوباره دلم میگیره حالا که نیستی و بغض گلومو می گیره چه جوری بشکنمش بیا و ببین دقیقه هایی که نیستی اونقده دلگیره، که داره از غصه می میره عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده این جای خالی، زجرم میده این خاطراتو، فکرم بی تو داغون و خسته اس، کاش بره از یادم اون صداتو عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده، عذابم میده